بررسی وضعیت هلیکوباکترپیلوری و ضایعات حنجره

 بررسی ضایعات هنجره

یکی از جنبه هایی که ممکن است در بسیاری از بیماری ها، تحت تأثیر قرار گیرد صدای بیمار است. اگر بیمار به حالت مزمن و یا شدید برسد میزان و شدت این اثرات منفی بیشتر خواهد شد. بیماریهای زیادی وجود دارند که عملکرد حنجره، تنفس و صدای بیمار را با مشکل مواجه می سازند.

انواع بیماریهای حنجره و اختلالات صوت اگر بخواهیم اختلالات صوتی را بر اساس علامت شناسی اختلالات صوت تقسیم بندی کنیم باید آنها را با توجه به صداهایی که شنیده می شوند تقسیم بندی کنیم؛ مثلاً صدای نفس آلود، صدای گرفته، صدای خشن، صدای بیش از حد زیر، و غیره. متأسفانه در این خصوص اجتماع نظری وجود ندارد. اکثر طبقه بندیها بر اساس بیماری ها یا حالت های مرضیِ بوجود آورنده ی آنها انجام شده اند. در ذیل، به یکی از طبقه بندی ها اشاره می کنیم. در این طبقه بندی، اختلالات صوتی به چند دسته کلی تقسیم می شوند و هر دسته نیز دارای زیر گره های مختلفی است. انواع اختلالات صوتی در این طیقه بندی عبارتند از:

1-اختلالات صوتی ناشی از عفونتها

الف- لارنژیت  حاد بدون علت مشخص:

واژه ی لارنژیت به تورم چین های صوتی و حنجره گفته می شود و ممکن است باعث گرفتگی صدا، زیروبمی پایین و حتی قطع صدا می شود. لارنژیت حاد بدون علت مشخص ممکن است با عفونتهای ویروسی، ریفلاکس یا ترش کردن، آلودگی هوا، مصرف دخانیات و مواد مخدر، و حتی به تحریک شدن چین صوتی در اثر بد استفاده کردن از صدا مانند داد زدن، بلند یا با فشار حرف زدن، زیاد حرف زدن یا در محیط های پر سر و صدا حرف زدن ارتباط داشته باشد.

ب- لارنژیت مزمن بدون علت مشخص:

لارنژیت مزمن، تورم طولانی مدت چین های صوتی است که می تواند باعث بروز علائم مرضی در صدا مانند گرفتگی و خستگی صدا یا صوت شود. علت اصلی لارنژیت مزمن، استفاده ی بد و نادرست از صدا در مدّتی طولانی است. علل دیگر این لارنژیت شامل سیگار کشیدن، از دست دادن آب بدن در اثر استفاده از داروهایی که این مسأله را ایجاد می کنند، بیماریها یا حالتهای مرضی که باعث ایجاد ریفلاکس یا ترش کردن می شوند و استفاده نادرست از برخی مواد مانند الکل به عنوان شوینده های دهانی و یا استفراغ مکرری که همراه با پُراِشتهایی روانی باشد.

2- اختلالات صوتی ناشی از بد و نادرست استفاده کردن  از صدا:

الف- ندول  چین های صوتی:

شایعترین ضایه ی خوش خیم چین های صوتی است که بعضی آن را ندول خوانندگان هم نامیده اند. ندولها معمولاً دو طرفه هستند و در محل یک سوم قدامی و دو سوم خلفی چین های صوتی بوجود می آیند و ممکن است اندازه های متفاوتی داشته باشند. ندول ها ممکن است حاد یا مزمن باشند، ندول مزمن یا رسیده شبیه پنبه ی بسته شده در بین بافت چین صوتی است. خصوصیت صوتی این بیماران شامل گرفتگی صدا در حد خفیف تا متوسط، نفس آلودگی و زیروبمی پایین است.

ب- پولیپ  چین صوتی:

ضایعه ای است که در آن بخشی از چین صوتی پر آب می شود و به صورت برجسته در می آید که ممکن است یک طرفه یا دو طرفه باشد. اندازه و شکل آنها می تواند متفاوت باشد؛ برخی از آنها مانند یک تاول ساده، برخی دیگر پایه پهن و برخی دیگر ساقه دار هستند. معمولاً تصور می شود که پولیپ ها در اثر استفاده ی نادرست از صدا یا تروما، سیگار کشیدن و یا خونریزی چین های صوتی ایجاد می شوند اما علت واقعی آنها هنوز ناشناخته است. خصوصیت های صوتی اغلب شامل: گرفتگی صدا، نفس آلودگی، دو صدایی  (دو فرکانس ساده یا دو زیروبمی متفاوت به گوش می رسد) و خرخر کردن (نفس آلودگی همراه با سر و صدای اضافی در صوت بیمار است).

ج- کیست چین های صوتی:

کیست های چین صوتی هم ضایعه ای حجم دار و پر از مایع هستند که ممکن است مادر زادی یا اکتسابی باشند. آنها ممکن است فقط در یک یا هر دو چین صوتی بوجود آیند. کیفیت صوت شامل گرفتگی صدا، نفس آلود بودن صوت وقطع شدن لحظه ای صدا سازی یا شکست زیروبمی صدا است.

د- ادم رینکه:

ادم فضای رینکه زمانی اتفاق می افتد که بخشی از غشای چین های صوتی پر از مایع شود؛ ممکن است یک طرفه یا دو طرفه باشد، که در برخی موارد بسیار شدید است. عوامل خطر که باید به آن توجه شود سیگار کشیدن طولانی مدت و استفاده بیش از حد و نادرست صدا است. خصوصیات صوتی که به هنگام وجود ادم رینکه قابل مشاهده است عبارتند از اینکه به میزان قابل ملاحظه ای، صدای بیمار دارای زیروبمی پایین است یا صدای بم شنیده می شود و علامت دیگر گرفتگی صدا است.

ه- دیسفونی ناشی از تنش عضلانی:

دیسفونی ناشی از تنش عضلانی اصطلاح کلی است که به تنش شدید و غیر ضروری عضلات حنجره در حین آواسازی گفته می شود. دیسفونی ناشی از تنش عضلانی اغلب نامهای مختلفی دارد که شامل: پر کاری، دیسفونی کار کردی، تماس چین های صوتی کاذب است. چنین تصور می شود که دیسفونی ناشی از تنش عضلانی، نوعی مکانیسم جبرانی در پاسخ به حضور یک آسیب حنجره ای زمینه ای است. علائم آن احساس تنش یا فشار در حنجره، خستگی صوتی و انواع علائم صوتی مانند گرفتگی، نامنظم بودن شدید فرکانس پایه و وجود لرزش آزار دهنده در صدا است.

3- اختلالات صوتی ناشی از ضایعات عصبی:

الف- ضعف یا فلجی های چین صوتی:

ضعف یا فلجی چین های صوتی ممکن است ناشی از عفونت های ویروسی، ضایعات عصبی-عروقی سکته، ضربه به سر، ضایعه عصب راجعه متعاقب جراحی سر و گردن و منطقه سینه ای و یا به علل ناشناخته ی دیگر باشد. تومور چینهای صوتی می تواند باعث بی تحرکی آنها هم بشود. خصوصیتهای صوتی ضعف یا فلجی چین ها شامل موارد زیر است: نفس آلودگی، گرفتگی صدا، دو صدایی، کاهش طیف زیروبمی و ناتوانی در افزایش بلندی صدا.

ب- دیسفونی اسپاستیک :

دیسفونی اسپاستیک به گروهی از اختلالات گفته می شود که با اسپاسم غیر ارادی در چین های صوتی مشخص می شوند. دو شکل مشهور این دیسفونی عبارتند از: دیسفونی اسپاستیک نزدیک کننده (که باعث افزایش بسته شدن چین صوتی می شود) و دیسفونی اسپاستیک دور کننده (که باعث افزایش باز شدن چین صوتی می شود). علت اصلی دیسفونی اسپاستیک ناشناخته است؛ اما تصور می شود که یک منشأ عصب شناختی دارد. علائم عصب شناختی دیگر این بیماری شامل لرزش و پرش عضلات صورت و یا وجود حرکات غیر قابل کنترل دیگر است. خصوصیات صوت در دیسفونی اسپاستیک نزدیک کننده عبارت است از صدای نفس آلود که اغلب با شکست زیروبمی صدا همراه است، ولی علائم در حین صحبت کردن به صورت پیچ پیچ مشاهده نمی شود.

4- اختلالات صوتی در ارتباط با بیماری یا تروما (ضربه):

الف- واریکس :

واریکس رگ خونی تقریباً بلندی است که بر روی سطح چین صوتی بوجود می آید و اغلب در ارتباط با یک حادثه خون ریزی دیده می شود و علت خون ریزی این رگ می تواند استفاده بیش از حد یا نادرست از صدا باشد؛ معمولاً ناشی از یک حادثه یا یک ضربه تروماتیک است و کیفیت صوتی هم به صورت گرفتگی صدا بروز می کند.

ب- خونریزی ها :

خون ریزی چین صوتی وقتی اتفاق می افتد که یک رگ خونی پاره شود و خون وارد لایه زیرموکوسی غشایی چین صوتی شود. خون ریزی معمولاً یک طرفه است اما می تواند دو طرفه هم باشد. خونریزی معمولاً ناشی از ترکیبی از استفاده ی بیش از حد از صدا و استفاده از داروهایی مانند آسپرین است. استفاده طولانی مدت از اسپری استروئیدی می تواند باعث خونریزی شود. کیفیت صوتی این بیماران شامل گرفتگی صدا، افت دامنه زیروبمی و خستگی صوتی است.

ج- گرانولوما :

گرانولوما ضایعه ای عروقی است که اغلب در نتیجه ترش کردن یا ریفلاکس حنجره ای حلقی یا لوله گذاری حنجره ای در طی جراحی یا استفاده ی نادرست از صوت ایجاد می شود. به علت اینکه گرانولوما روی زائده صوتی غضروف آریتنوئید ایجاد می شود و بر روی تنه چین صوتی قرار نمی گیرد، اغلب ممکن است کیفیت صدا چندان تحت تأثیر قرار نگیرد ولی معمولاً علائم صوتی در این حالت مرضی عبارتند از: گرفتگی صدا، نفس آلود بودن صدا، کاهش طیف زیروبمی و خستگی صوتی.

د- پاپیلوما:

پاپیلوما ضایعات زگیل مانندی است که به وسیله ی ویروس ها ایجاد می شود. ممکن است ضایعات بر روی بافت چین صوتی منتشر شود، که می تواند باعث گرفتگی صدا و نفس آلودگی شدید شوند و در بعضی افراد مشکلات تنفسی نیز ایجاد کنند. پاپیلوما می تواند در طول حنجره و راه هوایی فوقانی هم ایجاد شود.

هـ- زخم تماس :

زخم تماس ضایعه ی کوچکی است که نوعاً بر روی بخش میانی چین صوتی ایجاد می شود. این زخم ممکن است یک طرفه یا دو طرفه باشد. زخم تماسی اکثراً در اثر استفاده بیش از حد و نادرست از صدا و برگشت اسید بر روی حنجره، سیگار کشیدن و مصرف بیش از حد الکل ایجاد می شود و علائم صوتی این اختلال شامل گرفتگی صوت، نفس آلود شدن صدا، صدای بم، و کاهش طیف زیروبمی است.

و- کارسینوما :

سرطان ممکن است حفرات دهانی، حلقی یا حنجره ای را درگیر کند. به نظر می رسد که اکثر سرطانهای حنجره ای در نتیجه تحریک مزمن با دود سیگار بوجود می آیند. این ضایعه می تواند باعث تغییرات مخرب در صداسازی، تنفس و بلع شود. اگر سرطان حنجره به موقع درمان نشود می تواند به تمام نقاط بدن منتشر شود.

5- صوت دوران سالخوردگی:

الف- پرسبای لارینکس :

پیری طبیعی حنجره می تواند باعث افت تن چین های صوتی و افت انعطاف پذیری آنها شود که باعث گرفتگی صوت، نفس آلود شدن آن و کاهش بلندی صدا و عدم ثبات در زیرو بمی می شود. یکی از ویژگی های شخص مبتلا به پیری طبیعی حنجره این است که ضایعه، از وجود خمیدگی یا قوسی شدن چین صوتی یا آتروفی چین های صوتی ( تحلیل عضلانی ) در نوسان است.

بررسی این ضایعات در کلینیک تخصصی بیمارستان صارم، این خدمات انجام می گردد.