دکتر ابوطالب صارمی

«بنیانگذار روش IVF (درمان نازایی) در ایران»

زندگینامه دکتر ابوطالب صارمی

دکتر ابوطالب صارمی در سال 1326ش. در شهرستان درگز، استان خراسان رضوی دیده به جهان گشود، او تحصیلات مقدماتی را در زادگاهش و تحصیلات متوسطه را در دبیرستان انوری درگز، سپس شاهرضای مشهد- نزد پدربزرگشان که در این زمان مقیم مشهد بودند- به سرانجام رساند.                                                                                               

پس از اخذ دیپلم در سال 1343ش. و پذیرش در کنکور همان سال در رشته پزشکی دانشگاه ملی پذیرفته شدند و سال بعد به منظور تحصیل در دانشگاه دولتی مجدداً در کنکور شرکت کردند و در رشته پزشکی دانشگاه تهران پذیرفته شدند و بنا به اقتضای عصر، مدتی در دانشگاه جندی شاپور اهواز و بعد از دو سال در دانشگاه تهران ادامه تحصیل دادند و موفق به اخذ درجه دکترا شدند. متعاقب آن دعوت همشهری­هایش را اجابت نموده، به مدت یکسال تا دوره سربازی، در مرکز شیر و خورشید سرخ(هلال احمر) درگز منشاء خدمات شایانی به همشهری هایش شد، و در آنجا موضوعی انگیزه او را جهت ادامه تحصیل در رشته زنان یا به تعبیری درست تر «رشته سلامت مادران» برانگیخت، اما ادامه تحصیل منوط به گذراندن دوران خدمت سربازی بود که با عنوان افسر وظیفه در بیمارستان پایگاه ششم شکاری بوشهر مشغول خدمت شدند، و مدتی نیز سرپرست بهداری راه استان بوشهر بودند.        

اما دیری نپائید، با عزمی راسخ درصدد ادامه تحصیل برآمدند، به این سبب دوره تخصصی را در رشته زنان و زایمان در بیمارستان تجریش شروع نمودند و در ادامه با اخذ پذیرش از دانشگاه های معتبر اروپایی، در آغاز راهی اسپانیا شدند، همزمان با آن امکان تحصیلش در اتریش نیز فراهم شد و با تلاشی بی وقفه در سال 1980م. از دانشگاه وین اتریش medical و  university of vienna و در در سال 1982م. از دانشگاه مونستر آلمان university of munster موفق به اخذ دیپلم های تخصصی در رشته زنان و زایمان گردیدند و پس از اخذ دانشنامه به عنوان استادیار، فعالیت تخصصی خود را در آلمان شروع کردند، ایشان در ادامه فعالیت هایشان در سال 1986م. از دانشگاه وین موفق به اخذ درجه فوق تخصص  در زمینه نازایی و IVF گردیدند.

بازگشت به ایران 

گرچه اخذ دانشنامه تخصصی، درجه استادیاری و فعالیت حرفه­ای در آلمان موفقیت بزرگی در زندگی ایشان محسوب می شد، اما دعوت گروه اعزامی از ایران- که در آن زمان به منظور جذب نیروهای متخصص و متعهد راهی اروپا شده بودند- را اجابت کرده و در 17 آذر 1361 به ایران آمدند و یک ماه در بیمارستان شهدای تهران مشغول خدمت شدند. سپس در خصوص راه اندازی مرکز تحقیقات جنین آزمایشگاهیIVF- که در آن برهه علم نوپایی در دنیا بود- مذاکراتی با دانشگاه تهران صورت گرفت و پس از اخذ موافقت ­های لازم، مرکز تحقیقات در تاریخ 1362/12/26و (اوایل سال 1363) به همت ایشان در بیمارستان شریعتی تاسیس و رسماً فعالیت خود را آغاز کرد. دکتر صارمی در بدو راه اندازی مرکز تحقیقات جنین آزمایشگاهی، طی سخنرانی در انجمن نظام پزشکی، هدف از راه اندازی مرکز IVF را به تفصیل بیان داشتند. و بدین ترتیب پس از تاسیس مرکز، علاوه بر اجرای طرح تحقیقاتی، راه اندازی بخش نازائی و جنین آزمایشگاهی(IVF)، به تدریس در دانشگاه تهران نیز مشغول شدند و حتی تجهیزات لازم و فراتر از آن اخذ استفتاء علماء جهت مشروعیت بخشیدن به این روش درمانی از دیگر اقدامات ایشان بود. اما پس از مدتی پروژه مذکور متوقف و دکتر صارمی از ادامه طرح در دانشگاه استنکاف جست.

تا این که موقعیتی در بیمارستان آبان فراهم شد و با همکاری زنده یاد دکتر حسن مهاجری بخش ivf را (در بیمارستان آبان) بنیان گذاشت و بدین ترتیب در سال 1367ش. برای اولین بار در ایران، نخستین نوزاد را از طریق روش کمک باروری GIFT بدنیا آوردند و گزارش این موفقیت در کنگره 1368 تهران ارائه شد، متعاقب این فعالیت ها در روز شنبه 7 دی ماه 1370 نخستین دوقلوی آزمایشگاهی با روش IVF توسط دکتر صارمی و دکتر مهاجری بدنیا آورده شدند.        

دکتر صارمی پس از مدتی فعالیت پژوهشی، آموزشی و درمانی در تاریخ 30 مرداد 1372ش. مرکز باروری و ناباروری خصوصی خود را در خیابان خردمند جنوبی تهران تأسیس کردند و از آن پس منشاء نوآوری­های جدیدی در علم و عمل ناباروری، همچنین علاوه بر GIFT و IUI و IVF  روش میکرواینجکشن، ZIFT، هچینگ، استفاده از چسب جنین انجماد اسپرم شوهر، انجماد جنین و باروری موفق با استفاده از اسپرماتید(یاخته اولیه اسپرم) شدند؛ همینطور در مورد سقط های مکرر ایمونولوژیک با استفاده از لنفوسیت تراپی و یا در مرگ های جنین در اثر حساسیت Rh با تزریق خون به جنین داخل رحم(IUT) ، بررسی سلامت جنین و تشخیص پیش از تولد اختلالات ژنتیک و تالاسمی از طریق CVS و آمینوسنتز،‌ کلینیک های فوق تخصصی مربوطه را راه اندازی کردند.                                                                                                                    

همکاری در راه اندازی مراکز ناباروری IVF شیراز، تبریز، ارومیه، اصفهان و دانشگاه آزاد اسلامی (واحد پزشکی تهران) و پیشنهاد دهنده تأسیس حداقل پنجاه مرکز ناباروری در کشور بودند.

از دیرباز دکتر صارمی در تکاپو بودند که به آرزوی پدر و پدربزرگشان- که تأسیس بیمارستان بود- جامه عمل بپوشانند، از این روی عزم خود را جزم کردند تا بیمارستانی مجهز و در خور مقام مادر در ایران بنا کنند که جهت تحقق اهدافشان در صدد شناسایی مکانی مناسب برآمدند و عاقبت با مطالعاتی که صورت گرفت، در سال 1374 قطعه زمینی به مساحت شانزده هزار متر مربع از وزارت مسکن با کاربری بیمارستان در شهرک اکباتان خریداری نمودند.

طرح و نقشه پروژه بیمارستان به مهندسین مشاور شورا- که از مهندسان با تجربه و قابل اعتماد بودند- سپرده شد و از سال 1376ش. اجرای پروژه اسکلت بتونی به مهندس هاشم صارمی و مهندس خادمی، که تا این زمان پروژه های موفق عدیده­ ای داشتند، واگذار شد و نازک کاری و تکمیل پروژه توسط مهندس نوشادیان صورت گرفت.            

سرانجام ساختمان «بیمارستان تخصصی و فوق تخصصی زنان، زایمان و نازایی صارم»، به مساحت شانزده هزار متر مربع و با بنای قریب به چهارده هزار متر در پنج طبقه و در مدت هشت سال با رعایت استانداردهای احداث بنا و لحاظ کردن کلیه نکات ایمنی و در عین حال توجه به اِرگونومی، با جلوه ای نو در اواخر سال 1376 ش شروع به احداث شد در سالهای بعد  بیمارستان تجهیز شد و سرانجام در 15 مرداد 1385ش. با اخذ مجوز از وزارت بهداشت، رسماً فعالیت اجرایی درمانی خود را آغاز کرد و تا امروز نیز با حفظ پویایی در حال توسعه خدمات و انجام فعالیت های علمی، آموزشی و پژوهشی بوده است که با استقبال عمومی مردم همراه است.

از خدمات دیگر ایشان می توان از: فعالیت های علمی- پژوهشی و آموزشی از جمله: تأسیس پژوهشکده سلولی- مولکولی و سلولهای بنیادی صارم، تدریس، تألیف و نشر کتابها و نشریه های علمی- پژوهشی در زمینه پزشکی مرتبط با زنان و زایمان و نازایی، همچنین تولیت موقوفات صارم الممالک- پدر بزرگشان - و تأسیس انجمن متخصصین باروری و ناباروری نام برد.